Zasady montażu kominów wentylacyjnych

Komin wentylacyjny służy do odprowadzania zużytego powietrza z pomieszczeń poza budynek. Umożliwia on wentylację grawitacyjną. Liczba kanałów wentylacyjnych jest ustalana przez projektanta budynku. Architekt jest również odpowiedzialny za ich rozmieszczenie i zaplanowanie wlotów. Żeby komin wentylacyjny poprawnie funkcjonował, musi być prawidłowo zaprojektowany i wykonany.

Materiały do budowy kominów wentylacyjnych

Każde pomieszczenie powinno być odpowiednio wentylowane. Komin odbiera zanieczyszczone powietrze. Jego strumień musi być dostosowany do rodzaju pomieszczenia i warunków w nim panujących. Wloty do kominów wentylacyjnych muszą znaleźć się w kuchni, łazience, toalecie i kotłowni oraz we wszystkich pomieszczeniach, które nie posiadają okien. Umieszcza się je wewnątrz domu, przy wewnętrznych lub zewnętrznych ścianach nośnych. Kominy wentylacyjne buduje się z różnych materiałów. Nie wolno stosować cegieł szczelinowych – kratówek ani dziurawek. Popularne są ceramiczne lub silikatowe cegły pełne, które muruje się na zaprawę. Często wykorzystuje się specjalne pustaki wentylacyjne – ceramiczne, silikatowe lub keramzytobetonowe. Wszystkie muruje się na zaprawę. Kominy zrobione z pustaków ceramicznych obmurowuje się cegłami. Pustaki silikatowe i keramzytobetonowe nie wymagają obmurowywania.

Zasady montażu kominów wentylacyjnych

Kanały wentylacyjne powinny być wznoszone na fundamencie, a ich długość określa projekt domu. Wewnętrzne ścianki kanałów muszą być jak najbardziej gładkie, aby nie stawiały oporu przepływającemu powietrzu, a ich przekrój powinien być jednakowy na całej długości. W celu zamontowania komina wentylacyjnego, przez wszystkie warstwy papy i beton wierci się lub wycina otwór o średnicy rury komina. Następnie na kryzę kominka wentylacyjnego od strony przylegającej do dachu nakłada się warstwę uniwersalnego uszczelniacza dekarskiego. Komin ustawia się osiowo do wyciętego otworu. Kryzę dociska się do podłoża do momentu, gdy wycieknie spod niej masa uszczelniacza. W kawałku papy podkładowej o wymiarach 50x50 cm wycina się centralnie okrągły otwór o zewnętrznej średnicy rury kominka mierzonej u jego nasady. Cały kawałek papy smaruje się uszczelniaczem, nakłada się przez rurę kominka i dokładnie dociska do podłoża. Miejsce u nasady komina również należy dokładnie uszczelnić, a krawędzie zewnętrzne łaty papowej stabilizującej kominek uszczelnia się w układzie masa + siatka + masa. W przypadku montażu komina wentylacyjnego na dachu z warstwą termoizolacji postępuje się analogicznie, z tym, że otwór wierci się także przez warstwę termoizolacyjną.

Wentylacja grawitacyjna działała należycie w przypadku zapewnionego dopływu świeżego powietrza. Trzeba pamiętać o konieczności wietrzenia pomieszczeń. Karygodnym i niedopuszczalnym działaniem jest zaklejanie kratek wentylacyjnych.